امتیاز مقاله علمی در اپلای دانشگاه‌های کانادا

مقاله‌های علمی به مطالبی گفته می‌شوند که توسط یک دانشمند و یا محقق در مورد موضوع خاصی نوشته می‌شود. مقاله‌ها  عموماً در روزنامه‌ها، نشریات، کتاب‌ها و مجلات منتشر می‌شوند.

یکی از بهترین راه‌های انتقال و نشر اطلاعات علمی، نوشتن مقاله و انتشار آن در ژورنال‌های معتبر است. نگارش یک مقاله می‌بایست بر اساس تحقیقات و روش‌های منطقی انجام شود. رعایت اصول اخلاقی از واجبات یک مقاله است که باید حتما در نظر گرفته بشود.

اما نوشتن مقاله علمی چه فوایدی دارد:

• داشتن مقاله علمی معتبر می‌تواند در پیداکرن استاد راهنما مفید باشد. هنگامی‌که دانشجوها برای پیدا کردن استاد راهنما به اساتید مختلف ایمیل می‌زنند، اگر  مقاله علمی داشته باشند می‌توانند توجه استاد را به خود جلب کنند.
• اساتید عموماً به دنبال دانشجوهایی هستند که در تحقیقات به آنها کمک کنند. داشتن مقاله می‌تواند توانایی دانشجوها را در این زمینه اثبات کند.
• گرفتن بورس تحصیلی از دانشگاه های معتبر بین المللی، در سراسر جهان
• امکان دریافت پروژه های تحقیقاتی با درآمد بالا
• شناخته شدن به عنوان یک متخصص و صاحب نظر در موضوع

حالا که متوجه شدید منظور از مقالات علمی چیست و چه مزایایی دارد بهتر است برویم سراغ مباحث بعدی.

دانشگاه‌های کانادا، عموماً دانشجوهایی را جذب می‌کنند که استعداد و توان کافی برای تحصیل در این کشور را دارند و می‌توانند در آینده، به یک نیروی حرفه‌ای و متخصص تبدیل بشوند.

با توجه به این حقیقت که، هر مقاله علمی می‌تواند علاقه دانشجو به حوزه تخصصی‌اش و فعالیت‌های علمی و تحقیقاتی را نشان بدهد، متقاضیانی که تحقیقات علمی بیشتری انجام داده و مقالات علمی بیشتری منتشر کردند، طبیعتاً  شانس پذیرش آنها در دانشگاه‌های کانادا بیشتر می‌شود.

شاید شما هم شنیده باشید، بسیاری از افرادی که قصد اپلای برای تحصیلات تکمیلی را دارند، اگر مقاله علمی منتشرشده داشته باشند، شانس دریافت پذیرش تحصیلی‌شان بیشتر می‌شود. بله به همین صورت است. اما بازهم تأکید می‌کنم که ارائه مقاله علمی تضمین‌کننده صد در صد پذیرش نیست، فقط می‌تواند شانس دریافت پذیرش متقاضی را بالا ببرد.

متقاضیان تحصیل در دانشگاه‌های خارج از کشور باید بر اساس رشته‌ای که اپلای می‌کنند، یک رزومه قوی و رقابتی ارائه کنند. چراکه یک رزومه علاوه بر اینکه بیانگر توانمندی‌های علمی و تجربی متقاضی است، صلاحیت وی را برای ادامه تحصیل در دانشگاه نشان می‌دهد. به عبارتی یکی از روش‌های احراز صلاحیت متقاضیان تحصیل در دانشگاه‌های خارج، بررسی کارهای تحقیقاتی و علمی آنها است.

اساتید دانشگاه‌ها بر اساس موارد ذکر‌شده در رزومه یک متقاضی، می‌توانند اطلاعاتی را در خصوص توانایی‌های فردی و علمی وی کسب کنند.

خلاصه کلام اینکه، تمامی دانشگاه‌های برتر جهان، به مقاله‌های علمی و فعالیت تحقیقاتی دانشجوها، اهمیت و ارزش زیادی قائل هستند. دانشگاه‌ها عمدتا به دنبال دانشجوهایی هستند که به‌کارهای تحقیقاتی علاقه و در رشته و تخصص خود، خلاقیت دارند.

خب، حالا نوبت اینکه بدانیم، نشر مقالات علمی، در اپلای کدام مقاطع تحصیلی تأثیر بیشتری دارد. به عبارتی آیا برای ادامه تحصیل در مقطع فوق‌لیسانس نیازی به ارائه مقاله علمی هست یا خیر. یا اینکه آیا انتشار مقالات علمی برای دریافت پذیرش مقطع دکترا الزامی است؟

اجازه بدهید اول از مقطع کارشناسی ارشد شروع کنیم. با توجه به این حقیقت که دانشجویان مقطع کارشناسی، بیشتر وقت خود را صرف یادگیری و آموزش می‌کنند و فعالیت‌هایی همچون تحقیق و پژوهش در این دوره خیلی جدی نیست، باید گفت که داشتن مقاله علمی برای دریافت پذیرش در دوره کارشناسی ارشد، الزامی نیست.

اما این مورد، در خصوص متقاضیان تحصیل در مقطع دکترا کمی فرق می‌کند. همان‌طور که می‌دانید یکی از لازمه‌های اپلای برای مقطع دکترا، داشتن مدرک کارشناسی ارشد است.

برخلاف دوره کارشناسی، که بیشتر دانشجوها به‌غیراز درس خواندن، می‌توانند زمان را صرف امور دیگر کنند، در دوره کارشناسی ارشد یا همان فوق‌لیسانس این‌طور نیست. تقریباً نیمی از دوره‌های فوق‌لیسانس صرف گذراندن دروس و کلاس‌ها و نیم دیگر، صرف تحقیق برای پروژه پایان‌نامه می‌شود.

بنابراین با توجه به اینکه دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد وقت بیشتری را صرف مطالعه، تحقیق و پژوهش می‌کنند، می‌توانند مقالات علمی هم منتشر کنند.

بیشتر دانشگاه‌های دنیا داشتن مقاله علمی را برای متقاضیان مقطع دکترا الزامی نمی‌دانند اما ارائه آن امتیاز مثبتی است که می‌تواند در دریافت پذیرش، مؤثر باشد.